CUT Chef P’ YongYuth NC “ เสื้อใส่พอดีมั้ยอ่ะ พี่ยง ” ติวเตอร์หันไปถามหลังจากที่วางโทรศัพท์ลงกับเตียงที่นอนอยู่ เมื่อเห็นคนแก่กว่าพยักหน้าให้ก็ยิ้มออกมาบางๆ “ พี่ยงเล่าให้เตอร์ฟังหน่อยสิ เรื่องก่อนที่พี่จะมาง้อเตอร์อ่ะ ” ยงยุทธ์นั่งลงข้างๆติวเตอร์พร้อมกับเอามือหนาของตนดันศีรษะของอีกคนให้พิงไหล่ตน “ ตอนนั้นพี่เครียดมากเลยรู้ไหม พอเราหายไป … เพราะทุกวันของพี่มันเหมือนมีแต่เตอร์เข้ามาวนเวียน พอเตอร์หายไป พี่ก็รู้สึกไม่ชิน … อาจจะฟังดูเห็นแก่ตัว ถึงเตอร์จะไม่อยากเห็นหน้าพี่อีกแล้ว แต่พี่อยากให้ทุกวันของพี่มีแต่เตอร์ พี่เลยตัดสินใจตามเตอร์มาถึงเมกาฯ ” “ ตอนแรกเตอร์คิดว่าพี่จะปล่อยเตอร์ไปแล้ว …” “ พี่ชอบเราจะตาย ไม่รู้หรอว่าช่วงหลังๆที่เราบอกว่าพี่พิมพ์แปลกๆ อันนั้นคือพี่จีบเตอร์อยู่ ” “ เอ๊า! พี่จะจีบเตอร์ก็พูดว่าจีบเลยสิ ทำลับๆล่อๆแบบนี้ เตอร์ไม่รู้เรื่องหรอก ” สิ้นคำติวเตอร์ก็หัวเราะออกมาเรียกรอยยิ้มจากยงยุทธ์ได้เป็นอย่างดี เขาชอบรอยยิ้มของเด็กคนนี้ที่สุด … “ ขอบคุณนะที่พี่ตามเตอร์มา ” “ ขอบคุณที่ให้อภัยพี่นะครับ ” ร่างสูงพูดเสียงแผ่วก่อนจะค่อยๆจับใบหน้าเล็กขึ้นมาประกบริมฝีปากแล้...